Category: ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ

Πρωινό ξύπνημα

Από το άνοιγμα των ματιών μου

Διεισδύει πηγή κρυστάλλινου φωτός

Η εικόνα σου…

Την κομματιαζω με τα βλέφαρα μου!
Θραύσματα αιχμηρά ρέουν στο αίμα μου τα κύτταρά σου
Ως την τελική ασφυξία!!

Βρυξέλλες,  Δεκέμβριος  2015

 

Μάταιο

Άλλο ένα ερωτικό τραγούδι

Δε θα το γράψω

Πώς μπορώ να λέω τόσα “Σ’αγαπώ ”

Χωρίς αιδώ;

Βρυξέλλες,  17-12-2016

 

Μπήκες για να ρωτήσεις

αν γιατρεύονται οι πληγές

Σου  έδειξα

Τους μώλωπες

Τις εκδορές

Τις ουλές

Βγήκες

Έκλεισες πάλι την είσοδό της καρδιάς

Έφυγες…

Δάχτυλα  με  δάχτυλα

Χέρι με χέρι

Στήθος με στήθος

Λαιμός με λαιμό

Μάγουλο με Μάγουλο

Μάτια με μάτια

Στόμα με στόμα

Γλώσσα με γλώσσα

Σμίλεψε πάνω στα κορμιά μας

Ο γλύπτης έρωτας

Την αιωνιότητα

Ηδονικό ανάγλυφο

Σάρκα σου και σάρκα μου

Αθάνατοι γίναμε…

Βρυξέλλες , 28-10-2016

Πρόσκληση

Σε προσκαλώ
Σε συνεύρεση αλήθειας
Τις πρώτες πρωινές ώρες…
Για να γιορτάσουμε μαζί
Ως την ανατολή του ήλιου.
Δεν επιτρέπονται τα “σ’αγαπώ”!
Σε παρακαλώ να βρεις
ειλικρινή συνώνυμα
Υ. Γ. Ενδύσου, αν μπορείς,
Τη λευκή χλαμύδα της παιδικότητας
Και κάτι ακόμα…”Σ’αγαπώ…”

Βρυξέλλες, 4 Μάρτη 2016

Αργυρός μαίανδρος

Το νήμα της σκέψης μου ξεδιπλώνεται
Εσύ κρατάς επίμονα
Την άκρη του μίτου
Χάνομαι στους μαιάνδρους σου
Οι νευρώνες μου αντιστέκονται..
Έλκουν, διεκδικούν το μίτο που ορίζεις

Άκαρπη αντίσταση..
Ανώφελη πάλη..
Μόνο η δική σου άκρη
Δύναται να διασχίσει
Το λαβύρινθο του κρανίου μου

Εσύ, μόνο εσύ, μπορείς να σκοτώσεις
Το τέρας της επιθυμίας

Ας μπούμε μαζί στους μαιάνδρους…
Θα βγούμε ή θα πεθάνουμε..
Μαζί…

Βρυξέλλες, 26-2-2016

Γαμήλιος Μυστικός δείπνος

Άπλετο φως
Είδες τον πατέρα στο τραπέζι
Στη θέση του Χριστού
Κενές οι άλλες θέσεις
Εν αναμονή των συνδαιτημόνων
Μόνο μία αγαπημένη μορφή σε φίλησε στο μέτωπο
Η μητρική φωνή εκφώνησε το όνομά του….

“Θα έρθει εκείνος, χτενίσου!”
Ένα καρφί σου κάρφωσε στο μέρος της καρδιάς
Αντί για λουλούδι στο στήθος

Αριθμοί τα προσχήματα
Οχτώ και τρεις
Έντεκα οι μαθητές
Ο δωδέκατος
Πάντα προδότης!

Μοιράσαμε τις στιγμές
Τις κόψαμε στα δύο
Έμεινε μια σταγόνα ιδρώτας
Ένα φιλί
Και μια μακρόσυρτη ανάσα
Μπροστά στο παράθυρο
Σήκωσα το χέρι
Αποχαιρέτησα
Είπα ποτέ πια
Και έκανα πάλι
Το ίδιο λάθος
Την ίδια κίνηση
Φιλί ήταν

Βρυξέλλες, 30-12-2017

Σιωπή

Ακούω τα λόγια να θροίζουν μέσα στα φύλλα της Ανατολής
Καθώς ο εμπρηστής ήλιος καυτηριάζει με τριγμούς τις πληγές της νύχτας
Καθώς μία παλιά βροχή συνθλίβεται πριν εκραγεί το σύννεφο.
Εκλιπαρώ για σιωπή
Πως να αγαπηθούμε στην κλαγγή;
Ποιά λόγια να ξεστομίσουμε που να μην έχουν ξεθωριασμένο χρώμα ;
Ποιά “σ’αγαπώ” να ψιθυρίσουμε που να μην αντηχούν στον απόηχο του κενού μας;
Νικητές ηττημένοι
Δε θα φιλήθουμε ποτέ για να μην παραδεχτούμε πως αγαπηθήκαμε…
Χείλη σε παγωμένα χείλη
Χειραψίες με αναθυμιάσεις στερεμένου ιδρώτα
Φλεγόμενοι ώμοι μάρτυρες της οπισθοχώρησης
Θα χάσουμε φιλιά για λόγια.

 

Κάτω Αχαΐα, 24 Φλέβαρη 2017

 

Όταν σιωπούν οι λέξεις
Χάνουν τ’ άστρα τη λάμψη τους
Είναι ώρα
Να ψυθιρίσεις
Να ψελλίσεις
Τους νόμους του κορμιού
Τους κανόνες της σάρκας

Ο ξέφρενος Ρυθμός
Μιας πνιγμένης μουσικής
Χορεύει
Πάνω στα δάχτυλα

Τα κύμβαλα της σιωπής
Ενορχηστρώνουν
Την κωφή συμφωνία
Της μέρας που ανατέλλει

Τότε
Το χάραμα λέει:
“Σ’αγαπώ”
Και το δείλι απαντά:
“Θα σε αγαπώ”

Ελένη Καλλίστου
7 septembre 2017