Δε γράφω!
Με ποιο δικαίωμα θα με βαπτίσουν ποιήτρια;
Μόνο φωτιά βάζω στο φυτίλι των λέξεων με τον αναπτήρα του χρόνου
Παλιά όλα και νέα
Αναδύονται μορφές
Η μία μετά την άλλη
Παρελθοντικές και αγιάτρευτα μελλοντικές
Το μέλλον
Ανοιχτή χοάνη και παγίδα
Είμαι σίγουρη πως θα με καταπιεί
Πριν την τελευταία συλλαβή
Δεν έμαθα απο μικρή
Πώς να βάζω τρικλοποδιές
Και σκοντάφτω τώρα
Στο πρώτο “Σ’αγαπώ ”
Γιατί να μην έχω πιο μακρυά πόδια;
Ατύχησα
Βρυξέλλες, 
5-1-2018