ΔΟΞΆΣΑΤΕ

Άδειοι δρόμοι,

Φιμώσαμε τα « Σ’αγαπώ »
Με κλειστά μάτια
Κάτω απ’τα σκεπάσματα

Τις κρύες νύχτες
Ένας ένας και δύο μαζί
Όλοι ένας

Έτσι πλαγιάσαμε
Σε λευκά σεντόνια
Με μαύρους κύκλους κάτω απ’τα μάτια

Το χάραμα
Δίψα στα χείλη
Στεγνό στομάχι
Και οι τριγμοί στο πάτωμα

Μας ξύπνησε το χέρι των φόβων μας

Φως ο ανεκπλήρωτος έρωτας
Πάντα ο ίδιος
και ο τελευταίος σπασμός

Φως ο Έρωτας
Στη χαραμαδα του μυαλού
Και ο τελευταίος σπασμός
Πάντα ο ίδιος

Η φάτνη άδεια
Και φέτος
Ένα φιλί
Περιμένει…
Από χείλη ανθρώπινα

Δοξάσατε!