Να φεύγουμε
Με τη σκόνη του χαλασμού
Με τη θέρμη του βότσαλου
Με τον ιδρώτα της διαδρομής
Να φεύγουμε
Με πρόσωπο ξερό απ’το φως
Με χέρια ροζιασμένα απ’ την πάλη
Με σάρκα γρατζουνισμένη απ’ τις λαβές
Να φεύγουμε
Μυρίζοντας φύκια και στεγνωμένο σάλιο
Χαράζοντας στις φτέρνες μας το φλοιό του χρόνου
Κλείνοντας την τελευταία σελίδα κάποιου μισοδιαβασμένου βιβλίου
Να φεύγουμε
Με αυτιά ζαλισμένα απ’το παράπονο των τζιτζικιών
Με χέρια ανοιχτά στην ορμή του κύματος
Με μελωδίες να λικνίζουν τη λεκάνη μας
Καθως το σκάφος μεσοπέλαγα ο βοριάς
Να φεύγουμε
Με στεγνά δάκρυα
Με δάκρυα χωρίς
Πάντα να φεύγουμε
HB
Ελένη Καλλίστου
Βρυξέλλες, 3-9-2017