Ποιος σας αγάπησε;
Χάρις και σφραγίς δωρεάς!
Απάντηση δεν βρήκατε
Ποιός έσπασε τις αλυσίδες
Του τυφώνα της έμπνευσης;
Εκείνος εμφύσησε πνοή
Εκείνος φούσκωσε το στήθος σας
με απόσταγμα μεγαλοσύνης
Έρωτα να τον λένε
Ή θάνατο;
Δίδυμο αδερφό του φόβου
Ή Πατέρα της ηδονής;
Σύντροφο του ύψους
Ή Έναυσμα της διόγκωσης των αισθήσεων;
Δεν φυλακίστηκαν τα χέρια σας
Ελεύθερα έμειναν και μετά την αποσύνθεση της σάρκας!
Δεν πολιορκηθηκαν οι ραβδώσεις του προσώπου σας
Τα σταυροδρόμια του μυαλού σας
Αυτά θα παραμείνουν….
Ανοίγοντας τα μελωδικά μονοπάτια
Του λαβύρινθου της ύπαρξής μας
Οι δύο σας Μούσες εκεί θα χορεύουν γυμνές
Η Τρέλα
Αγκαλιά με την Ιδιοφυία
Κι εσείς
Μουσαγέτες Απόλλωνες
Εις αεί