Τοκετός
Κρέμονται μετέωρες οι σκιές των λέξεων
Στα κλαδιά της μνήμης
Ενα φύλλο τρίζει για να επιβάλλει την τάξη της σιωπής
Το νόμο της αμνησίας
Ένας ο κώδικας συμπεριφοράς για τους νεκρούς
Ο ζωντανός ποιητής στην αντίπερα όχθη
Μαζεύει βότσαλα υγρά απ’τις φτυσιές των βολεμένων
Μαθαίνει τον πόνο σε κάθε σταγόνα σάλιου
Μετράει τις βρισιές, τις κάνει χάντρες στο περιδέραιο της Μούσας του
Ξυπνάει πάντα με μώλωπες
Ντύνεται κάθε πρωί το ένδυμα της αγέννητης ωδής
Ο τοκετός πάντα οξύς
Ως τα μεσάνυχτα του κόσμου
Βρυξέλλες, 12-1-2018
