Φαίδρα
Έφυγε
Σου γύρισε την πλάτη
Ο γιος της Αμαζόνας
Καβάλα στο άτι του
Με το μάτι του τ’αδάμαστο
Καλπάζοντας
Σε άφησε
Έμεινες στο λόφο
Να τρυπάς
Με τη βελόνα του πόθου
Φύλλα μυρτιάς
Τιμωρείται έτσι η Αφροδίτη;
Στα πράσινα φύλλα της καρδιάς σου
Οι λέξεις
Που ποτέ δεν είπες
Έκαναν ρωγμές
Μπαίνει αγέρας από παντού
Κατεβαίνει στις στροφές του λαβύρινθου
Ο Μινώταυρος σε περιμένει
Ακόμα ζει….
Κορμί ανθρώπου
Για να μερεύεις
Κεφάλι Ταύρου
Για ν’αγριεύεις
Και του ποιητή την πένα να θεριεύεις…
Φαίδρα
Του έρωτα κυρά
Του πόθου εσύ Μυρτιά αθάνατη!
Ελένη Καλλίστου
Βρυξέλλες
27 Σεπτέμβρη 2017