Textes et images poétiques
Πρόσκληση
Σε προσκαλώ
Σε συνεύρεση αλήθειας
Τις πρώτες πρωινές ώρες…
Για να γιορτάσουμε μαζί
Ως την ανατολή του ήλιου.
Δεν επιτρέπονται τα “σ’αγαπώ”!
Σε παρακαλώ να βρεις
ειλικρινή συνώνυμα
Υ. Γ. Ενδύσου, αν μπορείς,
Τη λευκή χλαμύδα της παιδικότητας
Και κάτι ακόμα…”Σ’αγαπώ…”
Βρυξέλλες, 4 Μάρτη 2016
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω
Πριν ακόμη γεννηθούμε
Η ψυχή μας ήξερε
Ενσαρκώθηκε
Πασχίζει να θυμηθεί
Η φωνή σου δε διδάσκει
Ανασύρει από τη μνήμη
Την αρχέγονη γνώση
Μαιευτήρας μας είσαι
Ως εκ τούτου
Και μόνον
Σε φοβηθήκαμε
Σε καταδικάσαμε
Σε εκτελέσαμε
Και θα σε φοβόμαστε
Θα σε καταδικάζουμε
Θα σε εκτελούμε
Σε κάθε σου ενσάρκωση
Άνευ τύψεων
Με κώνειο
Με σπαθί
Με σταυρό
Και νύν και αεί
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω
Le fil de ma pensée se déroule
C’est toi qui en tiens obstinément le bout
Je me perds dans tes méandres
Mes neurones résistent
Tirent, revendiquent
Le fil que tu commandes
Résistance vaine
Inutile lutte
Seul ton bout
a le pouvoir de traverser
Le labyrinthe de mon crâne
Toi, seul toi, tu peux terrasser
Le monstre du désir
Entrons ensemble dans les méandres
Nous en sortirons ou nous y mourrons… Ensemble….
Bruxelles, 26-2-2016
Αργυρός μαίανδρος
Το νήμα της σκέψης μου ξεδιπλώνεται
Εσύ κρατάς επίμονα
Την άκρη του μίτου
Χάνομαι στους μαιάνδρους σου
Οι νευρώνες μου αντιστέκονται..
Έλκουν, διεκδικούν το μίτο που ορίζεις
Άκαρπη αντίσταση..
Ανώφελη πάλη..
Μόνο η δική σου άκρη
Δύναται να διασχίσει
Το λαβύρινθο του κρανίου μου
Εσύ, μόνο εσύ, μπορείς να σκοτώσεις
Το τέρας της επιθυμίας
Ας μπούμε μαζί στους μαιάνδρους…
Θα βγούμε ή θα πεθάνουμε..
Μαζί…
Βρυξέλλες, 26-2-2016
Μπορούμε ακόμη να ονειρευόμαστε..
Να απλώνουμε τα μάτια μας για να στεγνώσουν πάνω από το Αιγαίο,
να κοιμόμαστε στα λευκά σεντόνια του Ολύμπου
να ερωτευόμαστε στις κοιλάδες του Πάνα.
Μπορούμε ακόμη να ονειρευόμαστε.
Έχουμε το Δια, άσπρο ταύρο για Άτι
Την Περσεφόνη για ξορκίστρα του κακού
Την Αφροδίτη για παραμυθού πλανεύτρα
Μπορούμε ακόμη να ονειρευόμαστε
Χαράζουμε με το νυστέρι του μύθου τα όνειρά μας
Πάνω στο χαλκό της ελληνικής γης.
Βρυξέλλες, Γενάρης 2017
Πριν το τέλος
Πριν φύγουμε
Ας πούμε την τελευταία μας λέξη
Ως ποιητές
Ας ψάλλουμε την τελευταία μας ωδή
Ως μουσικοί
Ας δούμε την τελευταία μας ανατολή
Ως ζωγράφοι
Ας κάνουμε το τελευταίο μας βήμα
Ως χορευτές
Ας αγκαλιάσουμε την αγαπημένη μας σάρκα
Ως γλύπτες
Ας μη θεριέψει άλλη προσμονή
Ας πούμε την τελευταία μας προσευχή
Ως Άνθρωποι
“Ύψιστε, δόξα σοι
Που με έκανες Άνθρωπο
Από εύκαμπτο πηλό
Έγινα
Ποιητής μιλώντας
Μουσικός υμνώντας
Ζωγράφος βλέποντας
Χορευτής περπατώντας
Γλύπτης αγκαλιάζοντας
Έγινα Άνθρωπος
Πιστή εικόνα σου
Δημιούργημα δημιουργός
Πάρε με
άδειο γεμάτο
Εραστή ερώμενο της θείας τέχνης
Ως το τέλος”
HB
Κάτω Αχαΐα, 12 -7-2017
Γαμήλιος Μυστικός δείπνος
Άπλετο φως
Είδες τον πατέρα στο τραπέζι
Στη θέση του Χριστού
Κενές οι άλλες θέσεις
Εν αναμονή των συνδαιτημόνων
Μόνο μία αγαπημένη μορφή σε φίλησε στο μέτωπο
Η μητρική φωνή εκφώνησε το όνομά του….
“Θα έρθει εκείνος, χτενίσου!”
Ένα καρφί σου κάρφωσε στο μέρος της καρδιάς
Αντί για λουλούδι στο στήθος
Αριθμοί τα προσχήματα
Οχτώ και τρεις
Έντεκα οι μαθητές
Ο δωδέκατος
Πάντα προδότης!
Η ανοιχτή πληγή μου
Επίκεντρο όλων των πληγών μου
Τη φαρέτρα βαστώ του Ηρακλή
Ουδείς με αναζητεί
Πληγώνω επίμονα
τους θλιμμένους τοίχους του άντρου μου
χαράζοντας υγρά ιερογλυφικά
Αναμένω σιωπηρά
Αφορμίζοντας, πυορροώντας
Την ηλιακή επιστροφή των συντρόφων μου
Οπλισμένος παροπλισμένος
Ανίκανος να στρέψω το τόξο στο στέρνο μου…
Ενστερνίστηκα τα ιδανικά τους..
Υποκείμενο και αντικείμενο της σκέψης μου
ο εαυτός μου
Καταδικασμένος στην αναμονή
Ίσως με θυμηθούν
Όταν χρειαστούν το δηλητήριο
Τη φορητή θανατηφόρα μου δύναμη
Επικό άλλοθι και εξιλέωσή τους
Ως τότε
Οι ανίατες αναθυμιάσεις της δύσοσμης πληγής μου
Θα διαλαλούν πως είμαι άνθρωπος
Αρχέγονο και ύστατο ένδυμά μου
Η ανοιχτή πληγή μου
Χάθηκα στη χοάνη των πόλεων.
Από σταθμό σε σταθμό
Από πορθμείο σε πορθμείo
Από γέφυρα σε γέφυρα
Από αερολιμένα σε αερολιμένα…
το κορμί μεταφέρθηκε…
διασχίζοντας καρτερικά το άπλετο φως της προσμονής…
“Και η ψυχή”; Με ρωτήσες
Εκείνη έμεινε χαραγμένη σε κάθε τοίχο
Ιερογλυφικά και ψηφία
Τα συντρίμμια του μυαλού μου…
Ποικιλία γραμμάτων…
Τρέχοντας τα χάραξα
Για να μη με συλλάβουν οι δήμιοι
Για να μη με προσπεράσουν οι Ερινύες
Ζητώ ταπεινά συγνώμη
Αλλά…
Ήξερα πως δεν θα με αθώωνε
Καμιά περιττή ψήφος!
Δεν έκανα πολιτική…
Επανάσταση έκανα!
Αστεία πράγματα!!
Φιλολογική αδεία και ανοησία
Λέξεις από άλφα αι οποίαι φέρουν ρωγμήν, κατά αλφαβητικήν σειράν
Αυταπάρνηση
Αυτοβιογραφία
Αυτογνωσία
Αυτοδιάθεση
Αυτοέλεγχος
Αυτοθυσία
Αυτοκριτική
Ποία η αιτία της ρωγμής;
Αυτοικανοποίησις…