Κολασμένη

 

Χάθηκε
Σε μια σταγόνα βροχής
Όλη η υγρασία του κόσμου

Κύλισε
Σε μια σταγόνα δάκρυ
Όλος ο πόνος του κόσμου

Σιώπησε
Σ’ένα φιλί
Όλη η φωνή μου
Την κατάπιε το στόμα σου
Ολόκληρο
Ολόκληρη

Κολασμένη
πρόλαβα να γράψω και σήμερα..

Για να  αντηχεί
Σε μια σταγόνα μελάνι
Όλη η κραυγή του κόσμου…

Σε μια λέξη…
“Αγάπη”

Ελένη Καλλίστου
Βρυξέλλες,  8-5-2018

Ανίατον

Στέγνωσε και η τελευταία σταγόνα βροχής
Παπούτσια λασπωμένα  στο μπαλκόνι
Η ομπρέλα ακόμα υγρή στην είσοδο
Κοφτές ανάσες και ένα ποτήρι μονορούφι νερό
Το τελευταίο φακελάκι τσάι στην άσπρη κούπα

Τα μάτια σου από μακριά
Ραντάρ πτήσης
Ελεγχόμενη απογείωση
Και πάντα αναγκαστική προσγείωση

Τελείωσε η αντιβίωση
Έκανε ο ιός τον κύκλο του

Μόνο που…
Η ανάρρωση σφίγγει γερά …
Υπάρχει κίνδυνος υποτροπιασμού

Ανίατον το εράν

Απλή γεωγραφία

Φιλιά
Στο λαιμό
Θηλειά
Στον καημό

Φιλιά
Από μένα
Καρφιά
Απο σένα

Τραγούδια
Σβησμένα
Απο σένα
Για μένα

Εγώ
Ένας χάρτης
Τόπος αγάπης

Το χέρι απλώνεις
Με δείχνεις
Με λιώνεις

Στου κόσμου το χάρτη
Κουκκίδα
Η αγάπη

Απλή γεωγραφία
Χωρίς ιστορία

Βρυξέλλες,  19 Ιανουαρίου 2018

Αποκλειστικά

Αποκλειστικά τα χέρια
Που μου πήραν αποκλειστικά
Αποκλειστικά τα χέρια
Που μου έδωσαν αποκλειστικά

Αποκλειστικά τα λόγια
Όλα για μένα
Όλα πληγωμένα
Στη δημοπρασία της καρδιάς μου
Στο σφυρί των ματιών μου
Δεν έμεινε τίποτα

Αποκλειστικά
Αγάπη αποκλειστική
Σε αποκλειστικά σεντόνια
Αποκλειστικά μηνύματα
Σε βράδυα αποκλειστικά
Με κλειστά παράθυρα
Αποκλεισμένη
Για σένα αποκλειστικά

Εγώ αποκλειστικά

Εσύ αλλού
Δε θα νιώσεις ποτέ

Πώς είναι να βγαίνει τ’ όνομά σου
Αποκλειστικά απ’ τα χείλη μου…

 

 

Βρυξέλλες,  18-1-2018

Ο γύρος του κόσμου

Θέλω… μου είπες να σε δω
Κι εγώ να σου μιλήσω θέλω

Θέλω
Να σ’αγγίξω
Κι εγώ
Να σ’αγγίξω
Θέλω

Φωνή ψυχής
Απο ψυχής
Χεριών γραμμές
Ποδιών ρωγμές
Στο ίδιο μονοπάτι

Μείνε
Μη φύγεις απόψε
Κάνει κρύο

Άφησε την παλάμη σου στο χέρι μου…
Θέλω ν’ αγγίξω τις γραμμές του χεριού σου
Για να πεθάνω με όλα τα μονοπάτια της γης
Χαραγμένα
Στις άκρες των δακτύλων μου
Θα έχω κάνει το γύρο του κόσμου
Στην παλάμη σου…

Ύστερα τραυλίσαμε

Κενό το χρώμα του κενού

Αδειάζει τα μάτια μου

Γριπιασμένα  οράματα
Ξεψύχησαν μπροστά στην πόρτα
Με κρύα πλάτη
προτού φτυαρίσουμε το χιόνι

Πυώδης η σκέψη
οι αποχρώσεις αφόρμισαν

Ξέβαψε το χρώμα των ματιών μας
Πλύθηκε  στη στροφή της χαραμάδας
Λίγο πριν γλυστρίσει το σύννεφο
Και θολώσει πάλι το στέρνο μας

Βάλαμε δυσλεκτικά χαλίκια στο στόμα μας
Για να προφέρουμε το “Ρω” του έρωτα…

Περπάτησαμε ξυπόλητοι στην άμμο
Είπαμε “έρωτα,  έρωτα,  έρωτα,  έρωτ….”
Ως το  τελευταίο κύμα

Ύστερα τραυλίσαμε…
Δε μάθαμε το ρόλο μας
Πήρε η νυχτα όλα τα Ρω…

Βρυξέλλες,  15-1-2018

 

Μείναμε ακίνητοι
Μέσα σε ερείπια παλιών ναών
Αγναντεύοντας θάλασσες
Που έφερναν μαύρα ξεχασμένα πανιά
Οι ιστορίες όλο και πιο ψηλά πήγαιναν το βλέμμα μας
Στις απεραντοσύνες του επικού χθες

Αναλλοίωτες οι θεές εμφανίστηκαν μία μία απ’το παρελθόν
Θεά της αγάπης
Θεά της ομορφιάς
Θεά της γης
Τις αγκαλιάσαμε ευλαβικά
Σ’ ένα ελπιδοφόρο νέο προσκύνημα

Κάθε λέξη σου ένα ποίημά μου
Κάθε ποίημά μου μια λέξη σου
Απαντούσαμε ο ένας στον άλλο
Αναγνώστης και ποιητής
Ποιητής και αναγνώστης
Είδωλο και θαυμαστής
Θαυμαστής και είδωλο

Φιληθήκαμε στο φωτεινό κρεβάτι του ονείρου
Χωρίς να συναντηθούμε ποτέ

Caen, 7-1-2017

Σκέφτηκα επίμονα

Σκέφτηκα επίμονα
Πάλεψα με τις λέξεις

Για να βρω να σου πω
Κάτι πρωτοειπωμένο
Κάτι πρωτάκουστο
Κάτι πρωτόγνωρο

Για να μην το ξεχάσεις
Για να μη με ξεχάσεις

Δε βρήκα τίποτα
Φοβήθηκα ακόμη και το
“Σ’αγαπώ”

Βρυξέλλες,  28-2-2016

Συνάντηση

Θυμάμαι
Το ίδιο σημείο

Εκεί
Έρχεται πάντα
Με το ίδιο φως
Την ίδια ώρα
Το ίδιο σώμα
Το ίδιο βήμα
Το ίδιο βλέμμα

Περιττές οι συστάσεις
Αποφορτισμένες οι λέξεις
Πάνω απ’ τους κραδασμούς του φωτός
Ένα πέρασμα
Πάνω απ’ τους ήχους των λέξεων
Μια εικόνα

Οι κινήσεις
Οι συστάσεις
Οι λέξεις
Δολοφόνοι θα ήταν της εικόνας σου

Προκαλώ
Με κάθε στίχο μου
Την επιστροφή
Του ίδιου βλέμματος
Του ίδιου βήματος
Του ίδιου σώματος
Στο ίδιο σημείο
Με το ίδιο φως

Την ίδια ώρα

Συνάντηση

Μοναδική
Ατελείωτη
Ανέγγιχτη

 

Αναχώρηση

Αναχώρηση

Έφυγες
Πέρασες από τη ματωμένη χαραμάδα της καρδιάς μου

Αέρας βιαστικός
Παρέσυρες
Όνειρα
Σκέψεις
Ελπίδες
Ανατριχίλες

Ορφέας αδάμαστος
Κι εγώ Ευρυδίκη

Δε γύρισες να με κοιτάξεις
Μπορεί και να επέστρεφα στον Άδη

Κι έμεινε η σκιά μου να περιπλανιέται
Ερωτικό φάντασμα…

Βρυξέλλες,  8 Δεκέμβρη 2015