Lohengrin
Το υπόγειο σπήλαιο
Αναμένει
Τις υγρές σου αποδράσεις
στα εκστατικά ύδατα της λίμνης
Πρίγκιπας εσύ
Αλλόφρων, σκοτεινός…
Ιππότης εκείνος,
Ο ήρωάς σου
Σκηνοθέτης του επικού οράματος
Δεν επιθυμείς την τελευταία αποκάλυψη
Αρνείσαι το έγκαυμα της περιέργειας
Σώζεις
Όπως ο έρως την ψυχή
Όπως η ψυχή τον έρωτα
Σε έχασε για πάντα
Πλανημένη
Απ’τη φωνή της ύβρεως
Κύκνος το εξαϋλωμένο σου πνεύμα
Άρρεν και θήλυ
Ήλιος και σελήνη
Κύκνος που σύρει
Το σκάφος της Σωτηρίας μας
Ανύπαρκτη η δικαιοσύνη
Παροπλισμένη η αρετή
“Να ένας άλλος μύθος” είπες
Αφήγημα του
Πώς η κακία γιγαντώνεται
Αφήγημα του
Πώς η πίστη δολοφονείται
“Μην με πεις ρομαντικό!”
Κραύγασες
Τέλος της λυρικής ανάτασης!
Ο τενόρος εξαφανίστηκε!
Ελένη Τρουπή-Bourillon
Bruxelles, Σεπτέμβρης 2016