Στάζουν οι τοίχοι υγρασία
Μία αράχνη επιμένει
Δεν την έδιωξε η χθεσινή σκούπα
Η αισιοδοξία του πρωινού καφέ μπροστά στη φάτνη
Με ίχνος σκόνης κουραμπιέ στο πάτωμα
Και το μέλι να κολλάει στα δάχτυλα
Και φέτος κανείς
Στα υγρά υπόγεια
Στις τυφλές τρώγλες
Στα φαρμακωμένα νοσοκομεία
Στις αυλές του πολέμου
Στα πλημμυρησμένα στενά
Μόνο για μας θα γεννιέται κάθε φορά ο Σωτήρ
26-12-2017